Eskiden beri her şeyde yalan dolan vardı. Günümüzde ise bir çok şeyin içi iyiden iyiye boşaldı. Ne anlamı kaldı ne kendisi kaldı dürüstlüğün, vicdanın, merhametin..
Borcu olana kurban kesmek düşmez derlerdi. Kurban kesen en az üçte birini evine et girmeyenlere dağıtır derlerdi. Hepsi sözlerde kalmış uzun zamandır. Amaç sadece kan akıtmak ve buzluğu etle doldurmak sanırım. Ben çevresinde ihtiyacı olanı arayan, soran görmedim. Varsa da sayıları çok az bu güzide insanların. Ve bu insanlar sadece kurban konusunda değil inanç konusunda da samimiler.. Ama sayıları çok az.
Bizzat kurbana girmek için muhabbet edenlerin ağzından kim bilir kaç defa duydum: “İyi oluyor, yıl boyu yetmese de epey zaman yiyoruz.”..
O zaman ne yapıyoruz? Kurban paylaşmaktır, kurban kardeşliktir gibi boş sözlerin içini doldurmadıkça çenemizi kapatıyoruz. Zira, iştahla yediğiniz etler, evine ekmek bile girmeyen insanları hayata küstürüyor.