21 Mart günü bir çok yönden özel bir gün. Her insan için farklı bir anlam taşıyabilir. Belki, birisinin doğum günüdür. Başkası için evlilik yıl dönümüdür. Ama bugün down sendromlu bireyler için bambaşka bir gün..

Bugün neden bambaşka biliyor musunuz? Çünkü kalan 364 günde sanki adları bile yokmuş gibiler. Elbette eğitimli, gün görmüş, ailesinde veya çevresinde bir down sendromlu ile temas kurmuş kişiler olaya farklı bakabiliyorlar. Ancak hatırlatmak gerekir ki bu tarz kişiler toplum genelinde çok azlar maalesef.

Bir çok yönden hak ettikleri pozitif ayrımcılığı bir yana bırakalım, normal birey olarak bile görülmüyorlar. Okulsa okulda rahat değiller, kabulleri zor; sosyal ortamlar ise orada da hayat boyu hasta olarak görülüyorlar. Acımak duygusu var destek olmak yerine. En çok duyulan meşhur söz ise “Allah şifa versin!”..

Her şeyi Allah’a bırakmak oldum olası kişinin en büyük işidir ülkemizde. Tamam kabul, bir çok down sendromlu birey yakını da bu cümleyi kurabiliyor. Ama canından verdikten sonra ve tamamen eğitimsizlik nedeniyle söylüyor bunu. Diğer insanlar ise olaya uzak, konuya uzak, adım atmaya uzak söylüyor kılını kıpırdatmadan..

Down sendromlu bireyleri sadece bugün hatırlamak onlara yapılan bir haksızlıktır. Devlet başı çeker ve down sendromu derneklerine destek olursa, halkı bilinçlendirmeye destek olursa her yönden ülkemiz kazanacaktır. Bu tanıdaki bireylerimizi hayata kazandırmak her açıdan isabetli olacaktır.

Down sendromu bir hastalık değildir! Tamamen farklılıktır. Bu farklılıklar engele dönüşmektedir. Ama engelleri aşmak da bizlerin elindedir. Okuyan yazan, söz ve müzik yazan, müzisyenlik yapan, enstrüman çalan, ofiste, markette, restoranda ve kafeteryalarda çalışan çok sayıda down sendromlu birey vardır.

Erken özel eğitim ve yine erken sağlık imkanları ile hayatlarını kabus yerine kendileri gibi mutlu hale getirmeye çalışalım. Sadece bir gün değil her gün onları fark edelim.

Diğer engel türlerindeki bireyler de buna benzer süreçler yaşıyorlar. Onların da buna benzer kolay ya da zor tarafları var. Görüleceği üzere sadece bir tek gün çok yetersiz. Keşke imkanlar çok fazla olsaydı da bir günde çok etkili etkinlikler olsaydı. Ama hep sınırlı bir çevrede oluyor maalesef yapılan etkinlikler.

Down sendromu hastalık değil farklılıktır. Unutmayın, unutturmayın!

(21 Mart Down Sendromu Farkındalık Günü sebebiyle 40dk.com adına Servet yazdı. O da yarına bu yazdıklarını unutacak mı dersiniz!)